کد مطلب:94606 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124
[صفحه 500] خداشناس باش و از آئین اسلام پیروی كن كه سود سرشار دنیا و آخرت در این دو اعتقاد است خداوند به ناله خزندگان و پرندگان بیابانی، و به گنبهان و كردار ناپسند نهانی- كه از بندگانش سر میزند- و به چگونگی زندگی ماهیانی كه در ژرفنای دریبها در رفت و آمد هستند، و به كیفیت امواج غول پیكر و خروشانی كه بر اثر وزش تندبادهای توفان خیز پدید می آیند، آگاه و بیناست. گواهی می دهم كه محمد امین پیامبر برگزیده خدا، و بازگوگر وحی الهی است رسولی است كه خداوند مهربان بر اثر رحمت و لطفش او را بسوی ما فرستاده است [صفحه 500] پس از ستایش خداوند متعال و درود به محمد مصطفی شما را به پرهیزكاری و ترس از عقوبت خدا سفارش می كنم. آفریدگاری كه آغاز آفرینش، از اوست و سرانجام و بازگشت جملگی خلایق بسوی اوست. نهایت حاجت نیازمندان و غایت امید بندگان، جز او نیست. عابدان جز بسوی او، راه راستی ندارند و یگانه پناه پناهندگان هم اوست. زیرا، تقوی و ترس از خدا: داروی درد قلبها، فروغ و نور دلها، شفای تنهای بیمار، بهبودی فساد سینه ها، و شوینده چركی جانها، روشنگر اندیشه ها، ایمنی دلهای هراسان از ترسها، و فروغ تابناك تیرگیهاست. پس ترس و پرهیزكاری را بسان زیرجامه- نه پیراهن رو كه به تن چسبیده نیست- خط مشی و راه زندگی خود قرار دهید. حتی از زیر جامه هم نزدیكتر، یعنی آنرا جزئی از تن خود بگردانید و در وجود خویش تحلیل نمائید. در كارها از تقوی و پرهیزكاری الهام گیرید و آنرا هنگام ورود به قیامت، سرچشمه گوارائی بدانید. حذر از زشتی و بدی، و كوشش در نیكی و پاكی، تنها وسیله نیل به آرزوها و یگانه حربه ایمنی از پیشامدهای ناگوار روزگار است. فروغی است در میان تیرگی گورها، و مونسی است برای روزهای تنهائی و ترس. آن را تنها واسطه و وسیله رهائی از دردها و غمها ق رار دهید، زیرا اطاعت و بندگی خدا كردن، یگانه راه نابودی آلام و دردها به دور راندن غمها و اندوه هاست. تداوم در عبادت و بندگی، بیم و ترس را از دلها می زداید و آن را نابود میسازد و سوزش آتش گناه را از دلها دور میگرداند. پس آنكس كه پرهیزگاری پیشه كند، اندوه های نزدیك از او دور می شوند و مشكلات تلخ، برایش آسان و شیرین میگردند و موج فتنه های پیاپی، به او پشت می كنند. و اگر در حریم رحمت خدا قرار گرفته باشند، در وفور اطاف و نعمات ایزدی، مستغرق میگردند و بركات و نعمات، همچون دانه های درشت باران برایشان فرو میریزند بترسید از عقوبت كردگاری كه شما را به پند خود حكمت آموخت و به احكام و اوامرش اندرزتان داد و به نعمت و بركت الطاف خویش، بر شما منت نهاد. سزاست كه برای عبادت و بندگیش نفس سركش را، رام او سازید و حق فرمانبرداری و سرسپاریش را بجای آورید [صفحه 501] اما پس از این سخنها، آگاه باشید كه آئین اسلام، كاملترین دین خدا است. كیش و آئینی است كه خداوند آن را برای شناساندن خود به شما انتخاب فرمود و با دیده مهر در آن نگریست، و برترین آفریدگانش را برای نشر و ابلاغ آن برگزید. بنا و ستونش را بر پایه پیوستگی با دوستی و مهر و الفت خویش بنا نهاد و پیوند داد. با پیدایش چنین دین جامع و كاملی، ادیان دیگر را نسبت به آن به درجات پائین، نزول داد و بزرگی و ارزش مسلمین را بر پیروان ادیان دیگر بسی فزونی بخشید. خداوند با پیروزی و اشاعه دین اسلام، دشمنان را خوار و بی مقدار كرد و مخالفان را مغلوب و منكوب ساخت. بیاری پیشوایان، بحر ایمان و معرفت بخویش را، پر جوش و خروش نمود و تشنگان این راه گسترده و باشكوه را سیراب كرد. خداوند سبحان چنان حلقه ایمان مسلمین را محكم و استوار نمود كه رشته همبستگی آنان هرگز گسیخته نگردد و حلقه و زنجیرش از هم پاشیده و پراكنده نشود. اسلام را همچون كاخی بنا نهاد كه سیل حوادث فتنه آمیز روزگار، ستونهایش را ویران نسازد و درخت تناورش از جا بر كنده نگردد و تا قیام قیامت، پا بر جا و پایدار بماند مرور زمان، احكامش را كهنه و بی ارزش نسازد و شاخسارانش از جا بر كنده نشود. هرگز فراخ راهایش، تنگ و بی گذر و سهولت و آسانی گرویدنش، سخت و دشوار، و فروغ رستگاریش، ظلمت و تاریكی و راه راستیش، كجی و چوب استوارش، پیچیدگی و راه هموارش، خارستان و ریگزار و مشعلهای تابانش، خاموشی و شهدش، شرنگ و تلخ نگردد پس كاخ پر عظمت اسلام، بنائی است كه پایه هایش را آفریدگار مهربان بر روی حق استوار فرموده- و با چنین پایه های پابرجائی- هرگز ستونهایش ویران و منهدم نشود چشمه ایست كه نهرهای عظیم حكمت و معرفت و پرهیز و رستگاری از آن جاریست و فروغ فروزانی است كه ظلمت پذیر نیست. راه همواری است كه راهیانش به سهولت به سرمنزل مقصود رسند و سرشار از علائم و نشانه هائی است كه عاشقانش، راه را از چاه تشخیص دهند و سرانجام، دریائی است كه تازه واردین تشنه در آن سیراب گردند و آرامش گیرند. از این رو، جهان آفرین رحمان، غایت رضایت و نهایت رحمت و برترین احكام و عالیترین شیوه طاعت و ایمان را در آن قرار داده است. بدین سبب است كه پایه های این آئین، نزد خدا استوار و بنایش بس رفیع و دلیلش بسیار آشكار و آفتابش درخشان و تابان و نشانه و سلطنتش بسی بلند و بی مانند است و هیچ كس را آن توان نیست تا چنین كاخ عظیمی را از صفح ه روزگار محو كند. اینك، شما ای مومنان پارسا، چنین كیش و آئینی را محترم داشته و از آن پیروی كنید و حق آن را با اخلاص و اعتقاد پاك، ادا نمائید و احكامش را چنانكه هست عزیز دارید و دیگرگون مسازید. اما بیاد آورید كه خداوند سبحان، محمد مصطفی (كه درود بی پایان خدا به روان پاكش باد) را براستی و درستی، زمانی برسالت برانگیخت كه بر اثر فتنه و فساد، جهان هستی رو به ویرانی و نابودی بود، و به قیامت رسیدن خود را اعلام مینمود. دنیا پس از فروغ و پاكی، به ظلمت و ناپاكی گرائیده و ساكنانش را آماج بلاها و فتنه ها و آشوبها قرار داده و بسترش ناهموار و زمامش در كف یاغیان و قاتلان و گردنكشان افتاده بود. هنگامی فرا رسیده بود كه بند و پیوندش ببریده، آثار و نشانه های نابودی مردم نزدیك، و حلقه اش شكسته و زنجیرش گسسته گردیده و فرسودگی و نابودیش آشكار و زشتیهایش عیان و زمان بلند فرا رسیدن روز رستاخیز كوتاه گردیده بود [صفحه 503] در چنین هنگامه ای، خداوند منان، پیامبر خود را برای ابلاغ رسالت و مژده قیامت و آغاز بهار ایمان، برای مردم آن زمان و سربلندی یاران، و سرافزاری خویشان، بسوی بشر فرستاد و قرآن كریم را با او همراه فرمود. كتابی كه چل چراغش را چنان درخششی است كه هرگز به خاموشی ننشیند و مشعلی است كه هرگز فروزشش، تاریكی نپذیرد و دریائی است كه ژرفنایش به سهولت پیدا نگردد. راهی است كه كسی در آن گمراه و سرگردان نشود، و شعاعی است كه روشنی اش زوال نپذیرد و دادگری است كه عدل و داد و دلیلش، عزیز و گران است. بنای استواری است كه اساس و پایه اش ویران نمیگردد، و برای بیماران، داروی شفابخشی است كه آنان را از بیم حوادث مصون خواهد داشت. مهتریست كه یاورانش هرگز شكست نمی خورند، و حقی است كه مددكاران و حامیانش، مغلوب و منكوب نگردند. پس قرآن مجید مركز و كان گوهرین اسلام بوده و چشمه های دانش و بینش و دریبهای حكمت و معرفت از آن جوشان و ریزان، و باغ و بستانهای عدل و داد و جویباران مطهر از آن روان است. سنگ بنای آئین اسلام استوار و عرصه پهناور سخنانش جملگی راست، و دشت خرم پند و اندرزش، هموار می باشد. بحری است كه تشنگانش هر چه از آن برند و نوشن د، تهی نمیگردد و سرچشمه ایست كه هر قدر عطش زدگان از آن بهره برگیرند، از جوشش نمی افتد. خوان پر بركت و گسترده ایست كه تازه واردان هر چه از آن خورند، چیزی از آن كم نشود. كاروانیان، راه این منازل را گم نكنند و رهروان، این نشانه ها را نادیده نگذارند و همچون پشته و دامنه های سرسبز و خرمی است كه رو آورندگانش نمی توانند از آن دل بر كنند جهان آفرین سبحان، آن را: سیراب ساز تشنگی دانایان، بهار دلهای مجتهدان، مقصد و ماوای نیكبختان، و شفای درد دردمندان قرار داد. پهنه پر نور و فروغی است كه تاریكی را در آن راه نیست و رشته ایست كه هر كس در ان چنگ زند، سست نشود و گسسته نگردد. پناهنگاهی است كه دژ و بارویش بسی استوار و بلند می باشد، و موجب مهتری و ارجمندی كسی میگردد كه دوستش بدارد. واردانش در آن ایمنند، و پیروانش جملگی رستگارانند. بر آنكسی كه این آئین را به خود نسبت دهد، پوزش پذیر از لغزش اوست، و حجت و دلیلی است برای هر كسی كه از آن سخن گوید. گواهی است برای آنانكه در راه اشاعه و نشرش با دشمنان پیكار می كنند، و موجب پیروزی كسی میگردد كه آنرا حجت آورد. عمل كننده به آن را حامی و پشتیبان است، و مركب راهوار و تكتاز كسی است كه از آ ن بهره برگیرد. نشان خواه را، نشانه آشكار بوده و آسوده ساز آنكس است كه به او پناه جوید. هر كس كه سخنش را بگوش جان بشنود، عالم و دانا گردد و سرانجام گوینده اش را بهترین مژده و پیام است و نیكوترین حكم و دادگری است برای حاكم و دادگر
صفحه 500، 500، 501، 503.